Goldman Sachs, verantwoordelijk voor een groot deel van de Amerikaanse en wereldwijde economie, is slechts 67 miljard dollar aan marktkapitalisatie waard.
Snapchat, verantwoordelijk voor de tijdverspilling van berooide tieners, is 33 miljard dollar aan market cap waard.
Ethereum, verantwoordelijk voor het letterlijk geven van gratis geld in flashloans als je weet hoe Solidity, is 25 miljard dollar waard.
En bitcoin, het eerste schuld-vrije geld sinds de greenbacks van Abraham Lincoln, is ongeveer een tiende van Google, het reclamebedrijf, waard.
We zijn misschien een beetje bevooroordeeld, maar er is iets heel erg mis met een bedrijf dat elk jaar 8,5 miljard dollar winst maakt, Goldman Sachs, dat maar twee keer zoveel waard is als een bedrijf dat elk kwartaal een kwart miljard verliest, Snapchat.
Google maakt nogal wat winst, ongeveer $10 miljard per kwartaal, maar het is veel meer waard dan het hele Amerikaanse banksysteem samen, ondanks het feit dat slechts vier banken $100 miljard winst per jaar maken.
Terwijl Google et al. ieders homepage is, hebben diezelfde vier banken $200 biljoen aan derivaten in handen.
Toch zijn ze veel minder waard. JP Morgan bijvoorbeeld, die vorig jaar records brak in het maken van $40 miljard aan winst, heeft een marketcap van minder dan $300 miljard aan Google’s $1,6 biljoen.
Dus wat is er aan de hand in de oude stoffige aandelenmarkt? Wat is al die vervorming nu zo openlijk dat iedereen het kan zien?
Valse aandelen?
De volledige onthechting tussen de aandelenmarkt en de economie is onlangs een meme geworden, omdat de voorraden voor een nieuwe all time high, terwijl de economie naar verwachting tussen de 10% en 20% zal krimpen.
Er is ons verteld dat aandelen deel uitmaken van de reële economie, dat ze worden gewaardeerd op basis van reële maatstaven zoals winst, terwijl etherische waarden een ’speculatief‘ goed zijn op basis van ‚ijle lucht‘.
Die leugen is nu voor iedereen aantoonbaar te zien, maar wat veel moeilijker te zien is, is het vergemakkelijken van leugens en fraude die inherent zijn aan het systeem.
Niet door een of ander systemisch schema of plot, maar door de beperkingen van het oude systeem, het papieren systeem en zijn digitale equivalent van gemakkelijk aanpasbare databases.
Wat weerhoudt Goldman Sachs er bijvoorbeeld van om te zeggen dat er een miljoen aandelen in omloop zijn terwijl het in werkelijkheid 10 miljoen is, of andersom?
Er zijn clearing houses, audits en er is Enron, Wirecard. Valse handtekeningen, een charismatische kerel, een mooi oogverblindend en imposant diner met zeg maar de SEC-voorzitter of wie dan ook die de leiding heeft over wat dan ook, en we hebben een fictie.
Dat dit gebeurt kan niemand ontkennen. Ze kunnen natuurlijk terecht ontkennen dat er sprake is van enige orkestratie, maar ze kunnen niet ontkennen dat er fouten en zwakheden in het systeem zijn, en dat dergelijke fouten zijn uitgebuit, en dat er geen enkele manier is om ze daadwerkelijk te voorkomen, omdat audits en dergelijke kunnen worden gefraudeerd of omzeild.
Manipulatie, schreeuwt die bewaker van het oude systeem, Bloomberg, als hij het heeft over bitcoin of ethereum. Terwijl zijn jongere neef, de Motley Fool, zegt met vrolijkheid vandaag en als in een koor om te vergeten over bitcoin en gaan voorraden.
Toch kan iedereen realistisch gezien ontkennen dat de aandelenmarkt de meest gemanipuleerde markt op aarde is, en niet alleen met betrekking tot de prijsvorming, maar ook met betrekking tot de fundamentele zaken van hoeveel aandelen er zijn.
Naakte short selling, de plaag van Elon Musk, is letterlijk het ‚verkopen‘ van aandelen die niet eens bestaan.
Dat is het toppunt. Bijna niemand heeft de eigenlijke aandelen, behalve de makelaars die meestal banken zijn, zoals Goldman Sachs.
Wie kan zeggen hoeveel van deze aandelen Sachs dubbel verkoopt, driedubbel verkoopt, of zelfs aan 10 mensen hetzelfde aandeel verkoopt?
De accountants natuurlijk, zoals de Triple A agentschappen. Of de voorzitter van SEC, die praktisch bij hen in dienst is. De 18e eeuwse congresleden misschien, die waarschijnlijk oud genoeg zijn om zich niet meer te herinneren wat ze voor het diner hadden, terwijl de jongeren bezig zijn met de zorg over welke kleur je draagt. En, zelfs als ze allemaal engelen waren, kan er nog steeds een charmante duivel zijn om ze allemaal voor de gek te houden.
Het nieuwe systeem
Omdat met name etherisch, maar ook bitcoin nog heel nieuw is, kost het tijd om de fundamentele verschillen tussen het oude papiersysteem en het nieuwe cryptosysteem zelfs maar te gaan waarderen.
Tot nu toe is het debat in veel opzichten op een zeer hoog niveau geweest en vanwege een aantal van de vroege retoriek, ook op sociaal niveau.
De oude media hebben bijvoorbeeld zeer goed werk verricht door de nieuwe uitvinding te besmeuren door alleen negatieve gebeurtenissen te verslaan met enkele commentatoren die in boosheid zaten te praten over de gal van slimme jonge mannen die dingen op moderne wijze doen.
Sneeuwen blijft de dominante houding in de zeer grijze zalen, hoewel ze niet allemaal in de buurt komen omdat ze uiteindelijk menselijke systemen zijn, en er zijn genoeg slimme mensen die kunnen zien.
Zie dat er een zeer groot verschil is tussen een makelaar die zegt dat hij 1000 aandelen heeft, en een auditor die dat bevestigt, en tussen een levenloos feitenboek dat onbetwistbaar en onomkoopbaar hetzelfde zegt.
Zie dat er een zeer groot verschil is tussen alleen deze twee mensen, de makelaar en de auditor, en tussen de hele wereld, omdat ze allemaal toegang hebben tot het etherische gedeelte van de publieke blokketen en de claims voor zichzelf kunnen verifiëren.
Het verschil is dus een zeer fundamenteel verschil. Subjectiviteit in het oude systeem, objectiviteit in het nieuwe. Hekserij in het oude systeem, Plato’s universum in het onze.
Het gezeur is echter te sterk, voor nu, voor respectabele bedrijven of ondernemers om te zien dat als het gaat om het naar de beurs gaan, en eerlijk gezegd, de blokkade beter is.
Is beter omdat je zonder twijfel kunt bewijzen dat er een miljoen aandelen zijn en niet meer, en het niet alleen aan het publiek kan bewijzen, maar aan jezelf als de bankier niet in staat zal zijn om potentieel tegen je te liegen en je te vertellen dat hij een miljoen aandelen heeft uitgegeven, terwijl hij in feite misschien wel 10 miljoen heeft uitgegeven.
Een klein verschil voor degenen die niet werken in de loodgieterij, maar daar in de loopgraven, onbetwistbare feitelijke waarheid maakt vaak een zeer groot verschil.
Want uiteindelijk gaat het om macht, en de verdeling van de macht. Wie heeft zeggenschap over de economische prestaties, en het potentieel, en de evaluatie van een bedrijf en de ondernemer die het leidt?
Het oude systeem geeft te veel van die zeggenschap en dus macht aan onproductieve actoren. Het nieuwe systeem geeft het aan de rechtmatige makers van waarde.
Het is dus niet helemaal de voorraad versus de cryptos, het is meer het oude systeem versus het nieuwe systeem, en het managen van de geleidelijke overgang naar wat ongetwijfeld allemaal beter is of zal denken voor de objectiviteit heeft altijd de overhand op de subjectiviteit.
